Aniden başlayan bu içimdeki ateşi
Ne yagmur söndürür nede dünyanın en büyük seli
Gün gelip silip atsanda kalbinden beni
Ben sende yandım, sen bende kalcaksın
Ne bir aşk ne bir yar,nede bir sevgili
Kimse ama kimse doldurmadı dolduramıyor bendeki seni
Bir gün olurda,şimdi sımsıkı tutugun eli
Bırakıp gitsende,sen bende kalacaksın
Sen hayatsın,sen yaşamsın,sen varsın diye
Bende nefes alıyorum,yaşıyorum sayende
Sana bağlı inçeçik hayat ipligimi bile
Çeksende aniden,sen bende kalacaksın
Saklı sevdamsın sen gözlerimden döktügüm yaşım
Senleyken,düzeliyor,bir ömür çattıgım kaşım
İster bastır gögsüne,istersen vur,sana feda başım
Sevsende vursanda,sen bende kalacaksın
Oturur düşünürüm bazen,derin derin
Ne önemi olur,senleyken gelen ecelin
Sana sevdamı yazan bu kalemim
Kırsanda bir gün,sen bende kacaksın
Benligim bu zalim dünyaya baş kaldırır
Sensiz gecen her gün cehennemi andırır
Biliyorum bu cıglıklar sadece beni kandırır
Bilsemde,sen bende kalacaksın
kimyaci_68 14.06.2007
Mustafa AksoyKayıt Tarihi : 14.6.2007 19:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!