Sen bende ne ilk oldun, ne de son olacaksın...
Saymadım bilmiyorum;
Harabe yüreğimin kaçıncı konuğusun...
Herkesten bir hatıra, herkesten bir iz kaldı!
Hepsi ayrı bir yangın, hepsi ayrı bir alev...
Kiminden bir kor kaldı, kimi mührünü bastı...
Kimi bana can kattı, kimi canımdan aldı...
Hepsi de birer parça aldı benden giderken,
Suskun kaldı yüreğim, ölümüne severken...
Kayıt Tarihi : 1.2.2011 17:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgi dolu kalasın e miiiiiiiiiiiii
Okurken 'içlenmeyecek, kendisinden bir şeyler bulmayacak' hiç kimse olamaz! Öylesine yürekten yazılmış ki...
Sanki 'yaşamın içindeki iz bırakanların' gönüldeki yansıması... Bir şiirimde kullanmıştım benzer ifadeleri...
'Unutmak zor oldu hep
Çektiğim acılar boyumu çoktan aştı
Her seven gönlümde ayrı bir yara
Ayrı bir iz bıraktı… '
Demiştim... Sanırım aynı duyguları hissetmişiz... İlginç biçimde...
Mükemmel bir şiir... Tam puanla 'listemde' Metanet Hanım... Size saygılar, sevgiler, selamlar bırakıyorum...
Saymadım bilmiyorum;
Harabe yüreğimin kaçıncı konuğusun...
Herkesten bir hatıra, herkesten bir iz kaldı!
Hepsi ayrı bir yangın, hepsi ayrı bir alev...
Kiminden bir kor kaldı, kimi mührünü bastı...
Kimi bana can kattı, kimi canımdan aldı...
Hepsi de birer parça aldı benden giderken,
Suskun kaldı yüreğim ölümüne severken...
..
duygu bütünlüğü olan, nefis bir şiir...
onlarca sevdanın özeti gibi..
çok söze gerek yok..
şair anlatmış herşeyi..
kutlarım sayın YAZICI
TÜM YORUMLAR (11)