Sen Ben Yokken Şiiri - Kadir Acı

Sen ben yokken
Yeryüzünde aşkımız vardı.
Nehirler gibi gümüş renkli,
Poyraz rüzgârı serinliğindeydi
Aşkımız.

Sen ben yokken
Balıklar toprakta yaşardı.
Mamutlar gölgesinde geçerdi aşkımız.
Ölmeyi düşünmezdik, koşmazdık
Arkasından mutsuzlukların,
Gözlerimiz birbirini ısıtınca.

Sen ben yokken
Güneşin ışıkları yeşildi.
Bir masal ülkesinde, o kulübede
Pembe bulutlar içerdik,
Yudum, yudum
Aşkımıza susadığımızda...