Boş sokaklarını dolaşıyorum şehrin
Işıksız evler, karanlık köşe başları
Bir de sensizlik üstün eklenince
Kızıyorum kadere, çatıyorum kaşları
Uykusuz gözlerim seni arıyorken her gölgede
Bulamayınca, siliyorum gözümdeki yaşları
Ve devam ediyorum yoluma umutsuzca
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta