En çok bana bakan gözlerinden kaçardım
Saklanırdım karanlık bir şehrin minarelerine
Ayrılırken içimde kıyametler kopardı
Bana ağlardı bütün şehir.
Asla unutma(z) dım utangaç gözlerini
Bir mahcup nazar olurdu
İçimde erirdi kar taneleri
Pencerelerde ışık toplardı
mahzun çocuklar.
Başları öne eğikti
Güneş kırmızı entarili bir kız olurdu
Ayaklarına kapanırdı bütün şehir
Yıldızlar inerdi Boztepe’ye
Geceye teslim olurdu kızlar
Sallanırdı avuçlarımda
bir kandil gibi şehir.
En çok bana bakan gözlerinden kaçardım
Saklanırdım Kurul’da bir kayanın ardına
Hain tuzaklarıyla karşımda dururdu,
parıltılı bir şehir.
Sabaha karşı bacalardan yeni öyküler tüterdi
Serin bir ayrılık rüzgârı eserdi,
titrerdi içim.
Saçlarını yolan bir anne olurdu şehir
ben sana tutunurdum
Hayat bir daha başlardı Boztepe’de
Güneş kırmızı entarili bir kız olurdu
Gözlerinde uyanırdı bütün şehir.
Ordu, 15 Mayıs 2005
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)