Ne be Mem oluyorum
ne de Tajdin
Ne Hayyam ne Nizam
sade naturel bir gerçek
acıdır biliyorum acıtır
kabullenemezsin
ve uyuşursun gerçek sandığın yanlarınla
son sözlerle başlar tüm yeniler
yeniler yeniler yenildiler
Yalnızım deyip kolonilerin baş mimaresi olursun
hayallerin, olmayanların umudu,
umut özgürleştirir biliyorum
yarınların, gerçeklerin umudu
Gerçekleri sorgulanmayan anların
acılarıda kendisi gibi gizemli...
Lorena gibi
Elsa gibi
Roza gibi
Angel gibi
Lulu gibi
anlamlarıyla yaşanmalı
Duygular ezberlenemez ve programlanamaz
sadece yaşanır diyebilirsin
yaşanır tüm anlam taşıyan atomlarıyla
Metafizik ötesi duygularla
Olmuyor be olmuyor
yürekler tutsak bu ihtilalde
zeytin gibi kara özgürlük
ses vermiyor ölüme aşık çocuklar
kendi esaretlerinde özgürlükleri
kendi yalnızlıklarında
sağır yalnızlık
kör
lal
topal yalnızlık
Anlayamaz hiç kimse
görmek istemeyen hiç kimse!
Kayıt Tarihi : 11.7.2008 12:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erhan Ektiren](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/11/sen-ben-ve-onlar-xv.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!