Ferman, karanlık, ihtilal
suskun yelkovan, yorgun gece
kan kan kan
hıçkırıyor zaman o an
sessiz olun uyuyan var
ölümün yaşam versiyonunda
Duyuyor ve dinliyorum
ve yaşıyorum içindeki okyanusları
anlatıyorum, anlatıyorum olmuyor
susunca yine olmuyor
konuşunca yeniliyorum
anlıyor herkes
sadist ve yalnız anlarda
ve yaşamak istiyorsun cevabı olmayan sorularda
bekle okyanuslar sessiz kalır
yaşamak istediğin anlar coşar
beklediğin yanların seni anlatır
sadece bekle ve anla
sadece soğut içindeki ateşi
anlıyorum anlıyorum
yaşıyorum o ateş karası yalnızlığı
kalabalık yalnızlığı
hiçbir farkımız olmadan
sadece bekle ve dinle diyorum
sadece dinle sadece
yormamak lazım gelir
sadece sabır sadece
Ne menekşe kokuları nede karanfil
ne gece eşkiyaları nede gündüz nöbetleri
ne susuşun nede isyanın
ben bilirim alışkanlık yapmış sessizliğini
bağıran
haykıran
yorulmuş sessizliğin...
Kayıt Tarihi : 9.7.2008 09:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gülümseyip geçilen boş bir zaman ve teoriler üstüne...
![Erhan Ektiren](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/09/sen-ben-ve-onlar-i.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!