Sen bir kabus gibi ürperterek ömrümü
Uykum ve apansız uyanışlarım oldun
Ben ölesiye korkularla
Seni sevmeye cesaret ettim
Ben vardım sevdiğim için
Bende sen vardın hiç bilmediğin
Sen şiirlerin hüznü saklı kelimeleri
Ben kağıdı titreten bir kalem
Sen takvimi ömrümün
Ben kopan yaprakları
Her ayrılık gününün
Sen böyle öznesi her cümlenin
Ben yüklemi ağırlığını çeken yükünün
Sen ben oluyordun bazen
Ben sen kokuyorum bilmeden
Sonrası hiç olmadı bundan sonra
Sonu başındaydı yani bu öykünün
Sen ve ben bir vardı bir yoktu
Ve her umut burda yok oluyordu
Sen ulaşılamayandın kilitli kalelerde
Ben alışamıyordum sensizliğe
O vardı sana en yakın
Sen onu bekliyordun
Ve ben o değildim
Oysa sonuydu hikayenin
Kayıt Tarihi : 31.3.2006 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Sütçü](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/31/sen-ben-ve-o-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!