Sen, Ben ve Ayışığı Şiiri - Tuğrul Özdemir

Dünya karanlık, içim bir hoş,
Karanlık, sessiz, biri geliyor, içmiş, sanki sarhoş,
Bende sarhoşum ama içmeden bir hoş olanlardan,
Bu karanlık gecede, bir kadeh, kadehimde sen varsın,
Sende ise bir ben varım ayışığı kadar hoş,
Sen, Ben ve Ayışığı ayrılmaz bir bütün,
Beraber mutluluk şarkıları söylüyoruz,
Gözlerinde kayboluyorum çoğu kez,
Bir gece kadar karanlık gözlerinde,
Alıp götürüyorlar beni çok uzaklara,
Uçsuz bucaksız aşk çöllerine,
Deryası sevgi olan güzel yerlere,
Aşk dolu, sevmek dolu, sen dolu her yer,
Ruhum karanlık bir gece gibi sessiz,
Ağlıyor, içten bir çağırış, sana doğru varıyor,
Keskin, acı bir rüzgar esiyor,
Mırıldanıyor gibi ayrılık türküsünü,
Gitme desem kalır mısın?
Ayrılık yoktu hani bu sevdada,
Hani sen hep benim olacaktın,
Hani söz vermiştik ayışığına,
Sevmek yalan imiş, gözlerin yalan,
Tek gerçekmiş, ayışığında uzaklaşan gölgen...

12.04.1998 Saat:04.25
GGGG