Sen ‘Ben’sin Dünya Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Ne kadar güzelsin dünya,ne kadar alçak gönüllü,
Güne ve ışığına itaatin,ne kadar kusursuz,
Güneşe boyun eğişin,nasıl da soylu,
Gölgelerle örtünmen ne kadar hoş,
Belirsizlikle maskelenen yüzün,ne kadar çekici,
Şafağının şarkısı ne kadar yatıştırıcı,
Akşamının övgüleri nasıl da merhametsiz,
Ne kadar kusursuzsun dünya,
Ne kadar muhteşemsin.

Ovalarında yürüdüm,yüce dağlarına tırmandım,
Vadilerine indim; mağaralarına girdim,
Ovalarda düşlerini buldum,
Dağların tepelerinde kibrini gördüm,
Vadilerde,sükunetine tanık oldum,
Mağaralarda sırlarına ulaştım.
Güçlüsün ve güçsüzsün,
Alçakgönüllü ve mağrursun,
Esneksin,katısın,açıksın,gizlisin.

Denizlerine açıldım,Nehirlerini gezdim,
Derelerinin kenarında,asma dallarında
Yaz çabalarının meyvelerini gördüm,
Güzün bağlarında kan gibi akan şarabını içtim,
Baharda ıtırsın,yazları cömert,
Güzleri insanlığın bereket kaynağısın,

Sakin ve sessiz bir gecede,
Yüreğim aşkın arzusuyla doluyken,
Penceremi ve ruhumun kapılarını,
Sonuna kadar açıp,sana baktım,
Ve yıldızlarda gülümseyen,
Ruhuma huzur veren,bakışını gördüm.
Zincirlerimden ve esaretimden kurtuldum,
Çünkü ruhumun evi,senin göklerindir,
Arzularım,senin arzularında gelişir,
Sende huzur bulur dinlenirim,

Ne kadar sabırlısın dünya,
Ne kadar da merhametlisin,
Biz feryat ederiz,sen gülersin,
Irzına geçeriz,sessiz onaylarsın,
Biz düş görmeden uyuklarız,
Sen sonsuzluğun uykusundaki,
Güzel düşlerini serpersin üstümüze.
Bağrını deleriz,kılıçlarla,bombalarla,
Merheminle sararsın yaralarımızı,
Aşk acısıyla inleriz,
Yeni aşkları sunarsın,
Kırmızı güllerinle.
Sen kimsin dünya? Nesin sen?
Güneşin olgunlaştırdığı meyve misin?
Mekan tanrısının avucuna,
Zaman tanrısının bıraktığı,bir mücevher misin?

Uyandım artık dünya,Söyleyeyim sana,
Kimsin,nesin sen,dinle bir beni,
Sen’Ben’sin,dünya!
Acım,Neşem,hüznüm,sevincim,
Aşkım,sevdam,Suyum,yakan ateşim,
Görüşüm anlayışımsın sen,
Bilgim ve düşümsün,
Doyumsuz açlığımsın,kaderimsin,
Dikkatsizliğim,güçsüzlüğümsün,
Gözlerimde yaşayan güzellik,
Yüreğimdeki arzusun,
Ruhumun ulaşmak istediği,
Sevda bahçelerindeki yaşamsın.

Ve işte biliyorum artık.
Sen ‘Ben’sin dünya.
Varlığım olmasaydı,
Sende olmazdın.

Almuhtada'dan
(H.Cibran’dan esinlenme)

Gelerek desti ile şöyle dudaktan dudağa,
Dedim''anlat,uzun ömrün nicedir şartı,bana''
Dedi''Bir sır sana; ''İç,günlerin keyfince geçir;
Bir gelir evrene insan,bir daha dönmez bu yana''
Hayyam