Akşamların bir ötesinde, İstanbul´un yosun kokan sularına dalıyor gözlerim.
Dalgalar her kıyıya vuruşunda, sanki senin ismini fısıldıyor kulağıma...
Soğuk rüzgarlar esiyor, yokluğunun gecelerinde.
Yüreğim üşüyor...
Şimdi...
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Devamını Oku
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ben sensiz...
İstanbul sessiz...
Çok uzaklarda sen, bir o kadar kimsesiz
hüzünlü
Güzel şiirinizi kulrım.
O sırrı leylaya bürünmüş seslenir sultanı Mevlâ
Sanırki na ehil işte bulmuşum avradı alâ.
Göremem şu alemi cihanı senden gayrı ne ala.
Her çareyim senin ile ey leylayı mevlâ
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta