Kimi zamanlar canım sıkılır,
Boşuna okuyup boşuna yazıyoruz diye.
Kim okuyor ki bir kere?!
Sen ben bizim oğlan.
Artmış sayısı yayınevlerinin.
Daha çok kitap basılıyor evet çok doğru.
Kitap var ama kim okuyor onları?!
Sen ben bizim oğlan.
Gırtlağımız patladı, sesimiz kısıldı kısılacak.
Evet doğru, bu yaptıklarımız.
Ama söylesene kim duyacak sesimizi?!
Sen ben bizim oğlan.
Gördün işte kaldık yine bir başımıza,
Namlular bize doğrultulunca.
Timur’un fillerinden şikayet edip sonra kim durdu arkamızda?!
Sen ben bizim oğlan.
İnanmasaydım sınıf kavgasına,
Tam da bu karamsarlıkla,
Son verirdim yaşamıma, ve senin yaşamına da.
Ama biliyorum, tarihsel açıdan bakıldığında,
Sen, ben ve bütün bir dünya var arkamızda.
15 Nisan 2017
Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Öyküleriyle Gittiler Yine: Seçme Şiirler (2012-2017) [They Left with Their Stories Again: Selected Poetry].
Ulaş Başar Gezgin
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 01:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!