Sonuna yaklaşılmış bir aşktı bizim ki.
Herşeyin başladığı yerde bitiyordu.
Sadakatle ihanet, savaşla barış,
Sevgi ve nefret arasında bir yerlerdeydik.
Yaşanmamış zamanlar taşıyorduk içimizde.
Gözlerin; ayrılık diyordu durmadan,
Ve ben, eski bir şilep gibi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
geleneksel edebiyatımızın mazmunlarına telmihte bulunup hayatın en küçük anlarına dünyaları sığdırmışsınız...başka ne denir? tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta