Sonuna yaklaşılmış bir aşktı bizim ki.
Herşeyin başladığı yerde bitiyordu.
Sadakatle ihanet, savaşla barış,
Sevgi ve nefret arasında bir yerlerdeydik.
Yaşanmamış zamanlar taşıyorduk içimizde.
Gözlerin; ayrılık diyordu durmadan,
Ve ben, eski bir şilep gibi,
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
geleneksel edebiyatımızın mazmunlarına telmihte bulunup hayatın en küçük anlarına dünyaları sığdırmışsınız...başka ne denir? tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta