Ben toprağım, toprak ben,
Sen topraksın, toprak sen,
Sen bensin, bense sen...
Fark ruhlarda,
O nasıl bir ruh ki,
Soyut içinde soyut,
Duygular, inançlar öylesine,
Bir yere sığdırmaya kalksan,
Yetmez feza bile,
Eğer alabilirsen,
Al duygularımı ruhtan,
Ruhum sende rehin kalsın,
Bana duygularımı ver,
Onların güzelliği bana yeter...
29-12-2001
Seyit Burhaneddin KekeçKayıt Tarihi : 16.5.2007 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirde açıklamak istediğim bir nokta var. İnsanın topraktan yaratıldığından yola çıkarak 'Ben toprağım, toprak ben,' dolayısıyla herkes bir diğeri olabilir ama farklı olan şey bedenlerde bulunan ruh. Ruh ise insan bedeninde gözle görülmeyen ve karekteristik yapısının tanınması uzun süreç gerektiren bir varlık. Bu nedenle de 'Soyut içinde soyut' dedim. Şiiri bu açıklamalar ışığında tekrar okursanız daha farklı mana çıkaracağınıza inanıyor saygı ve selamlarımı sunuyorum. Seyyid Burhaneddin Kekeç
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!