Zeytinler, utanıyor gözlerinin yanında
Elmaların, konuşma hakkı bile alınmış yanaklarına
Kaşların, hedefteki elmaların takipçisi olmuş
Ve kirpiklerin, hedefi ıskalamayacak kaşlarının yayında
Zeytinler, gülüyor gözlerimin yanında
Elmalar, dalga geçiyor yanaklarımla
Kaşlarım, akordu bozulmuş saz nizamında
Ve kirpiklerim, ağır göz kapaklarımın ucunda
Şimdi soruyorum kendi kendime
Nasıl olurdun, böyle olmasan + sız bir hayatta
Ve herzamanki cevaba tahammül ediyor kulaklarım
Hiç olurmuydu aşk efsaneleri, hep – olan + olmasa
Kayıt Tarihi : 28.12.2006 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)