Sen Ben Şiiri - Hasret Sayınta

Belki bir akşamüstü, incinir bileklerin.
Yokluğum yazar anlında, üşürsün.

Belki bir gece yarısı zamansız ve selamsız;
Dalarım rüyalarına, özlersin.

Sen en çok beni seversin.
Yalnızlık yaka paça vurduğunda seni.
Hayatın ortalık yerinde kaldığında,
En çok bana sığınırsın.

Sen en çok beni dinlerdin.
Bütün sesler dilsizleştiğinde.
Çektiğin acılara suç ortağı yaptığında;
En çok beni yaralarsın.

Sen önce beni öldürürsün.
Kendinden her vazgeçişinde;

Sen yine de en çok beni seversin.
Geceler boyu kendine gömüldüğünde,
Önce bana dönersin.