Sen belki Şiiri - Orhan Özçelik

Sensiz akşamlardan biri,
Ben yine alabildiğince yalnız,
Ben yine olabildiğimce mutsuz,
Ama her günden çok umutlu.
Beklentisiyle mutlu.
Belki gelir diye kapı açık,
Belki sever diye gönül açık.
Oysa ne kapıyı çalan var,
Ne gönüle giren var.
Geç saatler ilerliyor,
Sensizlik ağırlaşıyor.
İnadına zor gece,
Gelmiyeceğini gece biliyor,
Bildiği için ağırlaşıyor,
Benimle inatlaşıyor.
Ağır ve yorgun kaç gece,
Belki gelir diye bekledim.
Anladım sen gelmeyeceksin,
Beni sevmeyeceksin.
Ne olursa olsun,
Ben gecelerdeyim,
Seni bekleyeceğim.
Ölüm bile olsa ucunda,
Kuşkun olmasın,
Hep seni seveceğim.