Sen Belamısın? Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Sen belamısın?
Gözlerin bir yangın, bakışların kurşun,
Her adımında kalbimi darmadağın eden,
Sessizce gelen, ama fırtınalar koparan.
Bir gülüşün var ki,
Sanki yeryüzü yerinden oynar,
Bir dokunuşun,
Bütün yaralarımı kanatır yeniden.

Sen belamısın?
Yoksa en tatlı düşlerim misin?
Zehir gibi akarsın damarlarımda,
Ama bir o kadar şifalı,
Bir adım attırırsın gökyüzüne,
Sonra çekip alırsın kanatlarımı,
Yere çivilercesine.

Her kelimen bir bilmece,
Her cümlen bir tuzak,
Çözdükçe daha çok kaybolurum,
Yaklaştıkça daha uzağa savrulurum.
Sana her bakışımda yeniden düşerim,
Her seslenişinde içimde bir şehir yıkılır.

Sen belamısın?
Yoksa hayatıma dokunan mucize mi?
Bazen karanlığım, bazen ışığım,
Beni benden alıp götüren.
Dizlerim titrer adını duyduğumda,
Kalbim çırpınır sana yaklaştığımda.

Söyle,
Bu savaşın galibi kim olacak?
Sen mi, yoksa seni sevmekten vazgeçmeyen ben mi?
Her nefeste seni aramak mı cezam,
Yoksa seni bulmak mı en büyük zindanım?

Sen belamısın?
Yoksa kaderimdeki en büyük sınav mısın?
Belki de en zor çıkmazım,
Ama yine de gönlüm hep sende,
Her adımda, her nefeste.

Memoçilo