..ressam Şiiri - Orhan Demirtaş

umudun tecellisi olan güzelliğini önüme koyduğun o ilk gün
......................bayramın birinci günüydü
......tüm zamanların en güzel anıydı seni gördüğüm o an
birileri bizi gerçeğe kurgulamıştı sanki
.................sanki seni ben seçmiştim içimin cam kırıklarından
ve sen dua dolu avuçlarımın bana yazılan sevabı olmuştun birden
o gün ne çok yakışmıştı bize, birbirini gören gözlerin ana dili
yüzün bir şarkı sonrasına düşen kedere değiyordu sanki
...alnında benimkine benzer bin acının izi vardı
................hayata yorgun, kendine bezgin
.......bir o kadar da gün ışığı gibi aydınlık-tın
ve gözlerin
........hayalle gerçek arası gözlerin
..................bana bakan gözlerin
....sere serpile göğsümün caddelerinde dolaşıyordu utana utana
ve o bakışların
................ dünyanın her yerinden görülesi bakışların
...........damla damla hayat olan bakışların
.....gövdemde dağılıp kalıyordu zerresine kadar
nereye yağacağı belli olmayan şaşkın bir yağmur gibiydin başlarda
..........................sen sağanak yağıyordun
ben ise yüreğimin kurağından,
.....ve yani içimin çorak ve verimsiz topraklarından geliyordum
..............hüzün ise benim en rezil yanımdı
o gün...
.....kalbimde yaşamaya başladığın o gün
....................suyum olduğun o gün
buğdayım olduğun o gün
..........unum olduğun o gün
.....durmadan sen, en rahmet halinle bana yağıyordun
ben ise küçücük dünyaya sığan o kocaman gözlerini seviyordum
..................hiç dinlenmeden
....sen yüzünü gönlüme çiziyordun usta bir ressam gibi
..............hem de gözlerinde kısalan ömrümü hiç umursamadan
ben ise kalbimdeki kalabalığına gülümsüyordum
...............................................kimseye çaktırmadan

sahi hangi gövdeden doğmuştun sen
.............ve yüzün hangi asırda dökülmüştü ilahiden

ve ben,
............o kutsal seni gören gözlerin sahibi ben
çıkarak bir şükür anı kadar kanaatkar halden
ay ışığıyla dönmüştüm o gün senin ülkenden

Orhan DEMİRTAŞ