Sen Başkasın Anne Şiiri - İlyas Baltacı

Ne çok keşkeler çoğalmış hayatımda
Oysa geriye dönüp bakmak istemediğim
ne çok hayal kırıklığı kalmıştı ardımda
Yine yüreğim yaralı sana dönüyorum anne...

artık eskisi gibi olamıyorum
üşüyorum bu karmaşık hayatın içinde
keşke sen olsaydın yanı başımda
ısıtsaydın ağrıyan yanımı

bu gurbet ellerde o kadar yalnızım ki
hiç kimse halimi sormuyor
kazara ayağım takılsa yere düşsem
elini uzatan da olmuyor
hiç kimse senin gibi korumuyor anne...

mutsuzum anne
hem de çok mutsuzum
Elimi mutluluk diye uzattığım ne varsa
nedense yüreğime battı
Gördüğüm güzel rüyalar kabusum oldu
ben ne yaptım ki onlara anne...

şu garip dünyam da
Sokaklar kalabalık, içim yalnız
Kimseye zerre güvenim kalmadı
Dostluklar bile bir zaman sonra bitiyor
arkadaşlık desem külliyen yalan
Söylesene anne herkes hain mi oldu?
bu nasıl bir hayat! !
bu nasıl bir dünya çözemedim
inan ki çok yoruldum anne,
özgürce yaşamanın cehennem olduğu bu yerde
ben nasıl yaşayayım anne...

Ah güzel annem
Bir bilsen içime bıraktıkları yaraları
Her gün aynı acıları yaşamaktan
ve her sabah aynı yükü taşımaktan yoruldum
yine de bir yol bulamadım
sen duanı eksik etme olur mu anne?

neden böyle oldu bilmiyorum
arkamdan hep iş çevirdiler
doğru bildiğim ne varsa bir bir devirdiler
yaptıkları yanlışlara dur demek istedim
dinlemediler bile,
beni başlarından savdılar
türlü türlü bahaneler buldular
anlayacağın hep aldılar
bana verdikleri tek şey keder oldu
sonra terk ettiler anne...

keşke tüm hayatım
tüm ömrüm sen olsaydın,
biliyorum
sen başkasın annne...

(Polat Tek-Cemre Kaya Özaydın)
23 Ekim 2016