Parlak gün ışığı,
yalayınca saçlarımı
aklıma gelen ilk aydınlık
sen olurdun.
Gece yıldızları sayardım,
aşkımı vururdum
çarpım tablolarına;
hep sonsuz çıkardı,
sen başkaydın…
En mutsuz anımda
bir gökgürültüsü
patlardı aklımda
yağmurun sonu gelmezdi.
Ben ağlardım,
sen de ağlardın
anlardım…
Günler ayların peşinden
koştu,
aylar, yıllara vurdu
sen başkaydın.
Sen hala başkasın
kendinden de
benden de
başka.
Şimdi ne yıldızda
ne buluttasın
başka başka rüyalarda,
hiç bilmediğim
dünyalarda
bambaşka bir sen
varsın…
Kayıt Tarihi : 18.4.2003 16:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihat Çelem](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/18/sen-baskasin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!