Sen Başka Şiiri - Mustafa Özdemir 4

Bulutsuz gökyüzü güneşler satarken
Ummaktan usandim yelkovan akrepten
O kurak diyardan çatlamış iklimden
Sen başka topraklara yağarken gittim

Bir sükût sahiplendim yetimhanelerden
Konuşmayı öğrenen duvar pencereden
O mekruh odamdan kırılmış kafesten
Sen başka dillere şakırken gittim

Yer yer pas kokan o çelik geceden
Şalteri parçalanmış âmâ şehirden
O cellât tan yerinden o zifiriden
Sen başka sabahlara doğarken gittim

Saflarıma zırh çeken kahpe cenkten
Erlerime düş satan kelebeklerden
düşerken bayrağım o son cephemden
Sen başka ülkelere kacarken gittim

Çılgın bir yağmur toprağımı döverken
Devrik ağaçlar çürüyen köklerden
O çıplak arazi o hasta kahverengiden
Sen başka tohumlarda çatlarken gittim

Geceyi taşırdi ay urganlar gererken
yıldızlar titreşir bir sabinin sesinden
O yalnız sahilden o ihtiyar denizden
Sen başka yakamozlara düşerken gittim