Dinmiyor aşk yarası, andıkça kanıyor.
Umutsuz kalan gönlü, viran edip yakıyor.
Bir beden var ortada, bedende ki kim?
Garip bir gölgeyim, gölgede ki kim?
Beden dolaşır kendinde değil,
Akıl gitmiş, bakışları ben değil.
Umut yolculuğunda, canlar diri, diri yansa da!
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bir damla yağmurda umut aradım.
Kuruyan göz kapaklarıma, merhem diye sardım.
Kalabalık bir şehrin sokaklarında, bensiz bir beden,
Bütün şehirleri, yaşadığın yer sandım.
Sokak lambalarının loş ışıkları altında,
Gölgeler arasında seni bulamadım.
Şehir başka, Sen başka.
Hayallerimi kurdum.
Hayallerde yoruldum.
Rüyalarda ben, benliğime kavuştum.
Rüyalarda ben, sevdiğimle buluştum.
Rüyalarda ben, huzurla San’a koştum.
Hayal başka, Sen başka.
..
kutlarım sayın MACİT
çok çok iyi bir çalışma
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta