Bırak tümsekler ayağını çelsin
Sen doğruyu gösterecek bir elsin
Yeter durduğun kalk, dağlar eğilsin!
Sevdanı bil, sen başıboş değilsin.
Dağ, taş, toprak görevini bilirken
Rüzgar sulara esenlik verirken
Her şey boyun büküp emre uyarken
Kendine gel, sen başıboş değilsin.
İçin daralır gecenin bağrında
Şöyle kalkıp içten yalvardığında
Kim kapıyı açar, ''buyur'' der sana?
Seveni bil, sen başıboş değilsin.
Hediyedir lahuti alemlerden
Örnek al mutlu yolda gidenlerden
Bir güzel secde için ölenlerden
Kendini say, sen başıboş değilsin.
Attığın adım bir gün yorulacak
Aldığın nefes sonunda duracak
Beden mülkünden hesap sorulacak
Sonunu bil, sen başıboş değilsin.
İhanet etme bu kutlu mirasa
Sahip çık, ersin kimliğin aslına
Sana ümmetim diyen gül sultana
Selamı ver, sen başıboş değilsin.
Razı olunan işi bul yılmadan
Kurtulurum sanma namaz kılmadan
Kötülüklere karşı hiç bıkmadan
Rabb'ine koş, sen başıboş değilsin.
Kayıt Tarihi : 31.1.2008 09:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selâm ve dua ile..........
TÜM YORUMLAR (1)