SEN BARİ MUTLU OL...
Anlatamam;
Gücü tükendi sözcüklerin,
Sürüngenden beter oldu,
Sustu kalemim.
Duyguları çekildi,
Külçe gibi bedenim,
Ölümcül hasta...
Sanki,
Dünya çöktü üstüme;
Sensizlik dünyası...
Sensiz boğuluyorum.
Ölü müyüm, sağ mıyım belli değil.
Yüreğimi ayrık otu gibi saran
Duygular avare
Ve sefil.
Sensizlik,
Umutlarımı yiyen obur bir fil
Sanki...
Hava tükendi,
Şimdi ben zehir soluyorum,
Can veriyorum.
İçimdeki ateşine yağan kar
Bıkmadı inadından;
Buz dağlarının altında kaldım.
Buzların bile söndüremediği
Ateşinin acısıyla
Yaşaya yaşaya
Ölüyorum...
Sen bari mutlu ol.
Süleyman SAYLAN
(Ankara,20.01.1988, Saat: 00.15)
Kayıt Tarihi : 9.7.2003 16:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Saylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/09/sen-bari-mutlu-ol.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!