sen bana yağmurun emanetisin..
çiseleyen damlalar arasından düştün benliğime...
yudum yudum dilimde, damla damla gözlerimde,
gürül gürül yüreğimde...
sen bana yağmurun emanetisin...
avuçlarıma alsam akıp gideceksin
öylesine duru, öylesine ''yalın'', dokunsam tükeneceksin...
o yüzden yüreğimdesin, el değmeyen, göz görmeyen bir
gökyüzündesin..
sen bana yağmurun emanetisin...
toprağın yağmurla buluşmasında buldum kokunu..
güneşe kestim faturasını sebeb-i yokluğunu..
adını yazdım rüzgarla beraber birer birer damlalara...
sen nereden bileceksin yüzüne düşen her damlanın 'sen' olduğunu...
sen bana yağmurun emanetisin...
yağıverdin kurak topraklarına, yanan çöllerine yüreğimin..
gönül daha önce görmedi rengini böyle bir iklimin..
sen varsın her notasında yağmurun melodisinin...
bilsem bile sonunda gökkuşağını göreceğimi,
düşünmek dahi istemem senli yağmurların dineceğini..
yağmurlar getirir bana uzaklardan seni..
sensiz hangi mutluluk güneşi ısıtabilir ki içimi...
varsın her gece yağsın bu yağmur, ıslatsın gözlerimi..
sen bana yağmurun emanetisin..
seni saklıyorum içimde, bilmelisin.............
Kayıt Tarihi : 23.5.2008 17:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!