Herkesler gidiyorken denizlere,diskolara
Kendimi attım köyümdeki tarlalara
Aldım elime tırmığı,dirgeni,yabayı
Severim alın teri dökmeyi...
Savurdum desteyi, sağa sola
Sonra kaldırdım havaya
Hoş geldin dedim esen rüzgara
Verdim desteleri patos makinasının ağzına...
Almıştım altınları çuval çuval
İçime giriverdi neşeli bir hal...
Ben ekmeğimi işte böyle kazanırım
40 derece güneşin altında yanarım...
Başkaları beni köylü parçası sansın
İsterse denizin dibine dalsın
Sen bana her zaman muhtaçsın
Yediğin ekmeği önüne koyan benim...
Kayıt Tarihi : 2.8.2009 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!