Sen Bana Lütufsun Şiiri - Sabiha Serin

SEN BANA LÜTUFSUN

Ahu bakışlım ey yar, sen bana bir lütufsun
Gönlümün bergüzarı, sensiz dünya bana dar
Allah’ım bu gül’ümü, kem gözlerden korusun
Sevmedim hiç kimseyi, seni sevdiğim kadar

Gökteki yıldızlarla, seni arayıp bulsam
Turnalara tutunup, pencerene otursam
Uzatsam ellerimi, kollarına sarılsam
Sevmedim hiç kimseyi, seni sevdiğim kadar

Bahçende ağaç olup, saksında çiçek açsam
Kurumazdım o zaman, seherde sana baksam
Dizlerinde uyusam, boş hayallere dalsam
Sevmedim hiç kimseyi, seni sevdiğim kadar

Sevgini yüreğimden, mavi denize atsam
Tutunup alır mıydın, köpüklere savursam
Bakar mıydın ardımdan, sularında kaybolsam
Sevmedim hiç kimseyi, seni sevdiğim kadar

Bir gün vakit gelince, başucuma çağırsam
Eder misin dua’nı, son kez sana bakınsam
Dünyaları verirdim, ellerinden tutunsam
Sevmedim hiç kimseyi, seni sevdiğim kadar

SABİHA SERİN