Sen Bana Hep Şiiri - Ayşe Manav

Sen bana hep durgun zamanlarımda geldin,
İçinden çıkamadığım karanlığımda uzanan sıcacık eldin,
Faili meçhul bir aşk,
Adı konmamış geleceğimdin,
Mavi düşlerimin mavi sevdası,
Yüzümdeki gülümsemeydin.

Sen bana hep, yorgun yıllarımdan geldin,
Akıntıya kapılıp giden günlerimin,
Can simidiydin,
Yüzümdeki ışığım,
Sensizlikte aşığım, can yoldaşım sendin,
Sen ışık, ben ışığa aşık ateşböceğindim.

Sen bana hep, sürgün yemiş yüreğimden geldin,
Duymak istediğim cümleleri kulaklarıma sürdün,
Yaşayamadığım kusursuz aşkı, ayaklarıma serdin,
Karanlığımın ışığı,
Ruhumun yoldaşı,
Ben seni böyle sevdim.

Sen bana hep, imkansızlığı yaşarken geldin,
Sana inanmak istediğim anlarımda ruhumu besledin,
Ben gibi,
Sende mi yaşadın, duydun, hissettin,
Sen yoktun ki,
Ben sadece bir görüntüyü sen diye sevdim.