Yüzüme bakmadan seviyorum deme bana
Sen beni reel bakışlarda ara
Şehrin varoşlarına doğarken güneş
Yalandan şehri ısıttığına inanmıyorum
Güneş yalan söylemez
Isıtır ruhumuzu
Isıtır ıhlamurları
Isıtır çocukları
Güneş dönencelerde ayna
Sen benim güneşimsin
Anlasana.
Varlığımın sebebi sen olduğunu biliyorum
Biliyorum kısık gözlerle bana bakanları
Allah maymun gibi yapar münafıkları
Ben kuyuya düşen Yusuf'un hislerini duydum
Yusuf ağlamıyordu
Tıpkı ateşe giderken İbrahim gibi
Sadece rahmana durumunu arz ediyordu
Bendeki ruh böyle olsun isterdim
Fakat dalmışım dünyanın ahvaline
Şükür şimşeğin sesiyle irkiliverdim.
Bıçkın gençlik yıllarımda
Aynalara bakıp seyrederdim halimi
Derin dünya rüyalarına dalardım
Seni düşünür ağlardım
Fiyakam beni ele verirdi akşamları
Şehrin neonlarında seni arardım
Hal bu ki sen bulvarlarda yoktun
Seni aramam gereken yerde aramadım
Yıllarım seni yanlış yerlerde aramakla geçti
İçimde utanç yılların hükmü bir hiçti
Sonra uyandım sensizliğin karanlığından
Uyandım işaretini aldığım aşkın şafağından
Anladım ki sen benim damarımdaymışsın
Damarımda kan kalbe hükmeden canmış
Benim bayramım sana kavuştuğum anmış.
Geceyi geriletip sabahı aydınlatan neydi
Neydi dualarımızda kalbimizi doyuran duygu
Bizde iz bırakan iksirin sebebi bu muydu
Sebepsiz değildir hiç bir şey
Her nedende vardır bir şey
Sonuçlarından önce
Sebebinde gizlidir her şey
Ben sana bir şey söyleyemem
Sen bana bir yoksulu
Bir yetimi sev ve doyur diyorsun
Kazanmak için infak et diyorsun
Ben zayıf yönlerimi gördükçe
Kendi sessizliğimde ağlıyordum
Sonra çakıl taşlar içinde yürürken
Ayaklarıma inen kalp sızılarımda
Ömrümce aradığım seni buldum.
Eğer kalben kör isem
Hayat bana uzun bir gece
Ham demir, ateş karşısında eriyince
Gözlerimde şehrin yapay duyguları ağladı
Sıkılmış yumruğum bir marş ile çözüldü
Sevdiğimin safir gözleri
Venüs'ün kızgın atmosferinde üşüdü
Belki bir sırdır
Sevdiğimin safir gözleri
Bel ki bana aşkın bir ödülüdür
O safir gözler,
Pusulasız yol bulamam sana
Eyvah dediğim ne varsa denize attım
Karanlıkları bertaraf eden
Sen benim ebedi güneşimsin
Bir akşam üstü
Gün batarken
Sen gurubun perdelerinden
pencereme geliverdin
Hasretim sevincime karıştı
Sen bana gözlerinle gülüverdin.
Kasım 2022
Kayıt Tarihi : 24.12.2022 00:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!