Sen Bana Bir Damla Yaş Akıttın mı

Eridim derdimden, yandım da söndüm
Sen bana bir damla yaş akıttın mı
Islanmak ne kelâm deryaya döndüm
Sen bana bir damla yaş akıttın mı

Gözümde göz bebeklerim ağladı
Harcadığım emeklerim ağladı
Yürek durdu, bileklerim ağladı
Sen bana bir damla yaş akıttın mı

Bir katre söndürmez büyük yangını
Görmedim bu hâlin arzda dengini
Unuttum gözümün gerçek rengini
Sen bana bir damla yaş akıttın mı

Göğsüme bastığım taşlar eridi
Nehirler duruldu, dağlar yürüdü
Bin kere çağladım, bin kez kurudu
Sen bana bir damla yaş akıttın mı

Bülbülün sesiyle sinem döğüldü
Çiçekler kapandı, dallar eğişldi
Biriken yaşımda Mecnûn boğuldu
Sen bana bir damla yaş akıttın mı

Yağmurla serpildim, toprağa doldum
Bir bebek ağlasa utanır oldum
Gün gelir susarsam, anla ki öldüm
Sen bana bir damla yaş akıttın mı

Ayhan'ım bahçeme kuzgunlar kondu
Damarım çekildi, bedenim dondu
Gözyaşım kanadı, kızıla döndü
Sen bana bir damla yaş akıttın mı

(İstanbul - 05.11.2009)