Sen Bana Ben Sana Şiiri - Nilgün Yüce

Sen beni benseni ağırlamadık mı,
Yaşama sıkıca sarılmadık mı,
Kaderin çizdiği yolda; Buluşmadık mı,
Sen bana ben sana eş olmadık mı,

Alemler kem gözle baksada bize,
Sevgiye hasret sarılmadık mı,
Ayrı diyarlar'dan gelip'de buluşmadık mı,
Sen bana,ben sana eş olmadık mı.

Küçük bir dünya kurmadık mı,
Gençliğin coşkusunu koparırcasına,
El ele tutuşup koşmadık mı.
Sen bana ben sana eş olmadık mı.

Bir gün değil; Bin yıl gecse de,
Her şey sen varsan güzelse,
Ömrüm kolunda nihayetse,
Sen bana ben sana eş olmadık mı.

Kuruyan ağacı yeşertmedik mi.
Yaşı başı boşlayıp; Sevmedik mi,
Seninle el ele yürümedik mi,
Sen bana; Ben sana eş olmadık mı.

Cicim aylarını bitirmedik mi,
Sinirlenip beni ezmedin mi,
İçimdeki seni görmedin mi,
Sen bana; Ben sana eş olmadık mı.

Bir kanat sen; Bir kanat ben,
Bir beden'de tek vucut sen ve ben,
Sofradaki aşımız sevgi iken,
Sen bana; ben sana eş olmadık mı.

Ne güzel yaşlanırsak birlik'de,
Bırakma dursun ellerim ellerin'de
Yerim koçlar köyün'de; Sen sar beni kefene,
Sen bana; Ben sana eş olmadık mı.

7.6.2005