Sen Bana Bakma E Mi Şiiri - Esel Arslan

Bir elim sen de durur, tutarsın sıkıca,
Duygularım at koşturur,
Azgın taylar gibi, karışır kafam,
Öbür elim uzanmış yıldız yakalar,
Az önce gülerken suratım,
Ağlar aniden başka bir yanım,
Kıyametim kopar düşünürken seni,
Sen,
Bana bakma e mi.

Ne kadar çok şaşkınlığa uğradın,
Tanıdığın günden beri,
Öfkem bulutlarla kucaklaştı,
Düştü az sonra denizlere, yatıştı,
Düşündün durdun hep,
Adam bu mu öteki mi, hangisi,
Sen,
Bana bakma e mi.

Yüreğimi tam ortasından vurduğun,
Kanattığın günden beri,
Keskin bir bıçak oyar durur tenimi,
Bir bakarsın dökerim gözyaşı,
Denizler dolar, dolar da taşar,
Aniden bulutlar kaçar, güneş açar,
Sırıtıverir suratımda her çizgi,
Sen,
Bana bakma e mi.

Bunu kader bellemişim,
Oysa kaderci hiç değilim,
Çelişkinin yamanıdır yaşadıklarım,
Sönmez bilirim, içim de ki yangınlar,
Seyret,
Birazdan içim de melekler ağlayacak,
Duygulanacaksın,
Yarın, ağlayan meleğe gülecek,
İçim de oturan şeytan,
Bozacak özü, biçimi,
Sen,
Bana bakma e mi.

Bilirim nasıl üzüldüğünü,
Dizelerim de gezdikçe ölümün kokusu,
Tam acı çeker kahrolurken sen,
Başka bir şiir de gezmeye başlarım ben.

Neden böyleyim biliyormusun?
Sevdandır beni böyle yapan,
İçim tayfun, dışım fırtına,
Yaşım neredeyse dayandı altmışına,
Bakmaz bu yürek bir türlü yaşına,
Zor zamanım da zor sevda yaşarım,
Kabım dar gelir umursamam,
Gönlümden gönlüne taşarım.

Yüzümü güldür, dindir öfke mi,
Herşey senin elinde,
Seninle ilgili,
Sen,
Bana bakma e mi..

2007-HAZİRAN-ANKARA

Esel Arslan
Kayıt Tarihi : 8.7.2008 13:37:00