Sen Bana Bakma... Şiiri - Aynur Meydan

Sen Bana Bakma...

Sen bana bakma sevdiğim,
Ben çok uzak diyarlardan,
Kuş uçmaz,kervan geçmez dağlardan ovalardan,
Gelmişcesine..
Aç susuz,sevgisiz,kimsesiz gibi gelmişsem de kollarına,
Geldiğim gibi giderim...

Mutsuz olmasın hiç kimse,
Sevgi,üzmek değildir ki kimseyi..
Hele hele mutsuzluklar üstüne kurulmuş sevgilerden
Kimseye hayır gelmeyeceğini bilirim ben.

Bir masaldı bitti derim,
Kırmızı kanatlı Zümrüd-ü Anka Kuşu masalı gibi,
Deniz kızı masalı gibi,
Bildiğim,öğrendiğim,ve belki de öğreneceğim
Tüm masallardan vaz geçerim.

Dümdüz yürür giderim içime akan yaşlarla.
Boynum ilelebet bükülü olur,
Tarkan Firuzeyi söylerken içim dolu dolu olur,
İncirler Olana Dek Kalsaydın derken şarkılar,
Kalamamanın acılarıyla başbaşa,
Yaşadığım her an senle başbaşa,
Kimsesizlikten kurtuluşum,ellerinde iken ellerim,
Annesiz ve babasızlığımın bile çaresi oluşun,
Oynadığımız oyunlar,gezdiğimiz,dolaştığımız sokaklar,
Bu şehir dar gelse de bana..
Dönerim sensiz günlerime.

Saat her gece 12'ye geldiğinde alırım seni koynuma,
Anlatırım artık anlatamadığım tüm hikayelerimi,
Kimselerle paylaşamadığım dertlerimi,kederlerimi,
Sana tuttuğumda çıkan şarkıları,
Artık keyifli uyanamadığım sabahları,
Sensiz başımı koyduğum taş gibi yastığımı,,
Anlatırım..
Verdiğin nasihatleri dinler,kimi güler senin sevdiğin gibi
Ve de hiç sevmediğin gibi ağlarım.

Ama izin vermem benim yüzümden,
Hüzün dolu,acı dolu yaşanacak tek bir zamana.
Allahısmarladık sevgilim,
Hakkımı helal ettim sana,
Sen de et.
Ve beni asla unutma.
Senle vedalaşamayan bu hiç büyüyemeyecekken
Bir anda sensizlikte yüreği yaşlanan kadını affet...

16/02/2014