Sen Baharı Bekle Gülüm Şiiri - İsmet Ülker

Üzülme gülüm; varsın ayrılık sevine dursun…
Kavuşamasak da kalbim senindir, bunu biliyorsun…
Her seven kavuşaydı aşk olur muydu, bilemeyiz?..
Kavuşup ayrılanlar da var, görüyorsun…

Sevip de kavuşamamak eğer ki kaderse,
Taş olsun bu kalbim, bir başkasını severse;
Alnımıza yazılanları yaşamadan bilemeyiz?..
Hiç düşündün mü, ya kavuştuğumuzda aşkımız biterse?!..

Ben razıyım böyle; seni uzaktan sevmeye…
Ne gereği var ki bir araya gelmeye…
İstesek de seninle bir arada olamayız biz?..
Yeminim var; dokunamam ki sana, uzun hikâye!..

Ben iklimlerden güz, sen ise hüzünlü eylül…
Ne kendini ne de beni üz, benimle solar kalırsın gül…
Yaşanan yılları geri getiremeyiz!..
Sen baharı bekle gülüm; gülşeninde ötsün bülbül.