Söz verdim
Adını unutmaya, seni unutmaya...
Bir şiir döküldü ardımdan, su yerine
Bir gardan çok daha büyük bir yerden kalktı gönül trenim
Sen mutlu kal diye, bir şehri değil bir ülkeyi terkettim.
Adın kaldı doğan sabahımda, kararan gök yüzümde.
Adın kaldı özlemlerin içinde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
