Neden ağlıyorsun çocuk
O gözyaşlarını hak ettin mi?
Derdin nedir,
Kavgamı ettin
Yoksa annen baban mı kızdı
Söyle çocuk neden bu gözyaşların
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Evet dostum. Cumhuriyetimizi çocuklara emenet ediyoruz, çocuklarımızı da sokağa. Doğuruyoruz bol bol, kedi misali; fakat ne yazık ki doyuramıyoruz. Çocuklarımızın karınları aç, ruhları aç, gözleri aç. Rezil olan gençliğimizle övünüyor siyasilerimiz. Kahve kçşelerinde fayans dçşemekle geçiyor ömürleri. Bir burs bulup ABD.ye gidecek kadar şanslı değiller ne yazık ki. Bilmem ki ne olacak bu Atatürk Çocuklarının hali. Güzel ve duygulu dizeleriniz çizivermiş ülke gerçeklerini. Kutluyorum sizi. Teşekkürler paylaşımınıza.
Bazen üzüldüğümüz,bazen birşeyler yapmak istediğimiz,bazen korktuğumuz sokak çocukları onlar ya aileleri tarafından ihmal edilmiş, ya da evlerinden kaçarak sokaklara düşmüş çocuklar bunları hepimiz biliyoruz...
Bilmediğimiz onların bunu hiç istemediği...Onların istedikleri bizim çocuklarımız gibi olmak bunun anahtarı ise sevgi sadece sevgi..Peki neden Millet olarak duyarlı değiliz onlara? ..Neden onlar bunu yaşamak zorunda? Düzenli bir aile yaşantısı olan hangi çocuk sokaklarda yatar? ,ya da evinde gerçek sevgiyi tadan,çocukluğunu çocuk gibi yaşayan bir çocuk kendini karanlık sokaklara emanet edermi? Önce Allah sonra bizler o çocuklara yardımcı olmalıyız..
Kutlarım sizin duyarlı yüreğinizi Dinçer Bey... Lamia CANAY...
Duyarlı kalemine yüreğine sağlık tam puan asıldı panonuza tebrikler.
Birimizin derdi hepimizin derdi olduğu gün kurtulduk demektir...Tebrikler Sayın Demirel...İhsan Gürbüz
elinize dilinize ve de yüreğinize sağlık.
Umutsun,
Işıksın,
Geleceksin
Aydınlıksın
Karanlıklar seninle yokolacak çocuk
Sen Atatürk çocuğusun...
HARİKA BİR ŞİİR HARİKA BİR FİNAL...ÇOK ÇOK ÇOK GÜZELDİ SEVGİLER...BURCU
Anlaşıldı çocuk anlaşıldı
Kimsen yok,
Evinde yok tabiî ki
Haydi, çocuk tut elimden
Bırakma elimi
Gel şöyle oturalım
Bir çare düşünelim derdine
Düşünelimde bulalım bir çıkar yolunu
Şimdi karnında açtır senin
Önce karnını doyur şu ekmekle
Yanındada birkaç zeytin var
Kusura bakma çocuk olanlar bunlar
Gravyerimiz, istakomuz yok
Sen istakozu gördünmü ki hayatında
Karnını doyurda ondan sonra konuşalım
Kimler düşünecek halini çocuk
Herkesin keyfi yerinde
Kimileri koltuk derdinde
Kimileri daha çok götürme derdinde
Onların derdi senden büyük çocuk
Senin derdin küçük kalır, hiç kalır
Gemileri, fabrikaları senden büyük
Öyleki, neyse çocuk boşver
Fazla konuşturma beni şimdi
Sen bunları anlarmısın ki
Anlıyorsun çocuk
Benden daha iyi anlıyorsun
Sen umutsun,
Sen ışıksın
Sen geleceksin
Sen aydınlıksın çocuk
Geleceğin aydınlığısın
Listeme onur verecek bu anlamlı şiiriniz,İçinizdeki sevgiler hep böyle kalsın.
Dinçer Bey, bir nefeste okuduğum ve yüreğimin titrediğini hissettiğim ender şiirlerden biri.Siz çocukla konuşurken sanki bir köşeden izledim sizi, Okadar sıcak ve sevecendiniz ki çocuğa karşı. Ve öyle dersler verdiniz ki hem çocuğa , hem anlayana.Gönülden kutlarım.Puan vermek komik geliyor böyle bir şiire.Gönlümdeki puan orada yok ki. En fazlası ile yetineceğim çaresiz...
Naftalin kokarken tenleri yol göstericilerin
Giydiklerinden çok giydirdikleriyse önemli
Yoksulluğunda kalmışsa sorgusu adaletin
Kayıpsa ATATÜRK çocukları,yitiktir yarınlar.
*kirazçiçeği*
Nefis şiirinze ufak bir ekleme de benden geldi şairim, biz uykucu büyüklere masal niyetine...
Sevgi yüklü saygılarımla.
Bir tiyatro sunumunda finali noktalayan tiradı dinliyormuşcasına okudum şiiri.
Tablo o değin canlıydı ki...Şair içinde bulunduğu mekanı sanki minyatür bir yurt olarak tasarlamış ve içine tüm insanlarımızı serpiştirmiş.
Şiiri tam anlamıyla sosyal yapımızı sorgulayan toplumsal içerikli şiirlerden biri olarak kabul ediyorum.
''Sizler ...Yani,Yeni Türkiye'nin Genç Evlatları...'' diye seslenen Büyük Önder Atatürk'ün ruhunu sızlatacak görüntüler girivermiş şiirin içine.
Gelir dağılımındaki dengesizlik,sosyal politikalrdaki tutarsızlık,bireyin yaşama standardını koruyamama,siyasi tercihler...gibi türlü sorunsallardan ötürü ihmal edilen,kendi yazgısına terk edilen milyonlarca çocuğumuzun durumu anlatılıyor şiirde.Kendi geleceğini teslim edeceği çocuklarının bir bölümünün karnını bile doyuramayan bir topluma yönelik eleştirel bakış var şiirde.
Ama umut da yok değil.Çocuğa verilen değeri çok iyi özümseyen aydınlık yüz'ün bireysel/insancıl tutumu ,türlü çıkar ilişkileri içinde kendisini büyütme yarışında olanların yüzüne tükürürcasine vuruyor.
Ve çocuklarımıza dair güvenli bir gelecek,umutlu bir bekleyişle sonlanıyor şiir.
Şairin çocukla girdiği diyaloğun sıcaklığı öylesine ısıttı ki yüreğimi.
Köprü altı çocuklarının,tinerci çocuklarımızın yarınlardaki temiz yüzleri geldi aklıma.
Mutlulandım sadece.
Sevgili Dinçer DEMİREL'i tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 36 tane yorum bulunmakta