Gözyaşları saklanmıyor artık gecenın bir yarısı..
Kaldırımlar da yürünmüyor..
Yaşamak acı veriyor..
Ve yaram kanıyor yine..
Acı yineleniyor..
Her yeni gün dönümünde..
Yavaş yavaş, ağır ağır..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
tüm şiirlerini tek tek okudum ve dön dolaş burda durdum:) bunların haricinde yine senin yazdığını düşündüğüm trabzon anadolu lisesi ile ilgili bir sitede iki adet yazı okudum. şiir yazamadığımdan eskiklerini tesipt edemiyorum ama bir okuyucu olarak hissettiklerimi aktarabilirim tabi ki... bir insanın bu şiirleri yazabilmesi için bence kendiyle ciddi cddi yüzleşebilmesi lazım ve sen bunu yapmışsın diye düşünüyorum şiirlerinde kendinden samimi itiraflar var hoş olmuşlar.. hissetmeye ve aktarmaya devam diyorum başarılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta