Pencerede düşmüş bir baş,
Gözleri dalmış uzaklara,
Böyle bekleyen sen olma,
Sen aşk kadınısın.
Sen aşklar için yaratılmışsın.
Deniz bir yanda, dövsün kayalıkları.
Rüzgar bir yanda yolsun sarı saçlarını.
Kum alabildiğine, okşasın ayaklarını.
Sen aşk kadınısın,
Sen aşklar için yaratılmışsın.
Çalarsa bir gün birisi kapını
Aşkla anmalı hep adını
Kapıdan gelen o baygınlık,
Gelen canlı değildir artık.
Sen aşk kadınısın,
Sen aşklar için yaratılmışsın.
Alsan başını gitsen dağlara,
Kursan çadırını yalnızlığa
Şimdi de aç köpekler etrafında.
Ölüm bile kurtuluş değildir sana.
Sen aşk kadınısın,
Sen aşklar için yaratılmışsın.
Sevgiyle uzanırsa bir el sana,
Koparmaktır bir parmak bal daha,
Sevgiyle okşarsa bir göz seni,
Yırt elbiselerini gir yatağa.
Bir kez daha ver istenileni.
Sen aşk kadınısın,
Sen aşklar için yaratılmışsın.
Nurhan Göktürk
M.Doğan'a
(21 Mart 1985/Konya)
Kayıt Tarihi : 27.11.2003 22:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!