Gece çöküyorken al beni.
Yine, hislerimde parçalanan sayfalara kan damlar.
Bu şehir sen demini tattığından beri, bana kalmadı ki
nefretin şu kadehinde tek damlan.
Dualara sarıl bugün.
Bir mayıs akşamıydı gel de şimdi unut dünü.
Yıkılan hayallerin hesabını sormak için
beklediğim bankı bile yaktı külün.
Nefret sana yâr olsun, nefret sana yâr.
Ömrüme sığmadığın günler bana har.
Gidişin benziyorken bir yıkıntı ortasında
evladını kaybeden bir anne feryadına.
Özlemek anlamsız, özlese arardı.
Günü gelince emin ol hasretinden kanarsın.
Hasretin hep tutarsız, bu satırların intikamı
kabuk tutan yaramdır, sen artık yaramsın.
Kayıt Tarihi : 13.6.2022 05:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!