Sen doğduğun günden beri taşlandın,
Kafir Münafık Müşrik, Fasıkla haşlandın.
Senden toprak alan an o Melekü'l Mevti,
Ecel yakın dünya, sen artık çok yaşladın.
Vucüdun buruşmuş, tıpkı bır cıvık mırık,
Kanadın yoktur lakin, kolun belin kırık.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta