Sen Artık Çok Yaşlandın Şiiri - Zeki Günay

Sen doğduğun günden beri taşlandın,
Kafir Münafık Müşrik, Fasıkla haşlandın.
Senden toprak alan an o Melekü'l Mevti,
Ecel yakın dünya, sen artık çok yaşladın.

Vucüdun buruşmuş, tıpkı bır cıvık mırık,
Kanadın yoktur lakin, kolun belin kırık.
Dağ yürütülürken, ruh can boğazdan yıkık,
Ey fani dünya, sen artık çok yaşladın.

Akan gözyaşlarım, hem sana hem insana,
Sen ölürken dünya, gerek var mı lisana.
Ben beni ararken, sen derdin ya bulsana,
Ey fani dünya, sen artık çok yaşladın.

Neydi bu depremler, dünya Hakk'a niyazım,
Ölürken ey dünya, sarsın toprak beyazım.
Canlı cansız seslenir, budur kader yazım,
Ey fani dünya, sen artık çok yaşladın.

Ey kul Zeki ağlattın gökyüzü dünyayı,
Hızır gemi gereksiz, yürü geç deryayı.
Göremezsin üstünde, Mecnun ve Leylayı,
Ey fani dünya, sen artık çok yaşladın.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY 02.06.2023