Sen artık bir evrensin Şiiri - Halil Aydın

_______SEN ARTIK BİR EVRENSİN________
Su gibidir çocukluk
Doğasında akarda, akar
Hep öğrenmektir çabası
Neden nasılları düşünmeden
Hep öğrenmek için
Okullarımızın yollarına düşeriz

Hayat bir dağa tırmanış gibidir
Aileden, arkadaşlarından ve okullardan
Ne kadar çok yardım alabilirsek
O kadar yüksek doruklara çıkabiliriz
Asla sorgulamadan
Neden, nasıl, niçin diye hiç düşünmeden
Vermeden hep alırız,
Hem de sömürücesine alırız
Hedef zirvedir..
O hayat dağının tepesidir
Korkunç bir uçurum mu?
Yoksa dik bir yamaç mı
Yoksa görünmez bilinmez
Ölümcül bir yolculuk mu
Yoksa düşüp yuvarlanacak mıyız
Hiç fark etmez
Çıkmak isteriz düşünmeden

Uçurumdan düşerken
İnanılmaz bir şok yaşarız
Uzunca düşeriz bütün gözlerden
Düşmek ölüme yaklaşmak ve ölmekse
Bir ömür boyu ölürsün üzülerek
Düşmek yaşamaksa, kabul edeceksin
Hayat buyu muş diyerek,
Kimseye eyvallah demeden
Kimsenin insafını, yardımını beklemeden
Daha önce zirveye çıkarken kullandığın taktikleri
Yaşama geçirerek, çektiklerin zahmetleri düşüneceksin
Buna da eyvallah diyerek
Yaşamaya devam edeceksin

Dünya ölüm korkusu ile yaşamaksa
En zor anlardasın,
Canlının doğumu gibi düşüneceksin
Kendi toprağın sonsuzluktadır
Değişimi uçmayı kabul edeceksin
Yenileneceksin zor da olsa kabul edeceksin
Uçmasını bilirsen yavaş, yavaş güçlenir kanatların
Doğdun yeni bir hayat başladı
Öğrenmek hayattan sana geçti
Kendi toprağına yöneldin
Gök yüzüne, zirveye varınca
Daha uçup zirveden bakacaksın
Mutluluğun sonsuzlukta
Zamanı, mekanı olmayan
Sen artık sensin
Sen artık bir evrensin

HALİL AYDIN (Sizden biri)
20/10/12