Ben yıkılmayı, yıkılışları silmiştim hayatımdan,
Herşeyimle, herşeyle ve hatta herşeye inat,
Dimdik ayakta duruyordum...
Taki sen çıktın, karşıma....
Çelme taktın hayatıma, düşürdün umutlarımı...
Kurşunladın hayallerimi, geleceğimi denize attın.
Anlayacağın yıktın dağıttın beni...
Sevgini en sade halini sererken ayaklarına,
Sen çamurlu ayaklarla çıktın üstüne...
İzleri kaldı, hataların, yalanların ve ihanetlerin,
Ve şimdi bakıyorum ki yaşam felsefenmiş birşeyleri yakıp yıkmak,
Ne olur ne olmaz...
Sen artık beni sensiz bırak...
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta