Sen arifsin, bilirsin
Kim acı, kim şirin,
Sen arifsin, bilirsin,
Kim sadık, kim hain.
Sen arifsin, bilirsin,
Namerde makam, merde sürgün,
Kim, neden yoldaşına küskün,
Anlatır durur dertli sazın.
Sen arifsin, bilirsin,
Cennet gösterilir gayya kuyuları,
Zehre bulanır kevser suları,
Menfaate sadakat yuları.
Sen arifsin, bilirsin,
Ninni gibi gelir türkülerin,
Ülküsü olanadır nasihatin,
Nankör bilmez, arif şirin.
Kayıt Tarihi : 1.3.2025 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ozanların Arifine
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!