Sen Annesin Şiiri - Miyaser Gülşen

Biliyorum sen anlatılmazsın
Anlatılamazsın
Seni anlatmak en zoru
Mısralara sığmazsın
Çünkü sen annesin

Sen gönül bahçesi, sen sevgi yağmuru
Sen her gittiği yere şefkat tohumları ekensin
Sen hepimizi, her şeyi yüreğine sığdırır
Ama hiç bir yere sığmazsın, sığamazsın
Çünkü sen annesin

Sen sütün gibi ak
En lekesiz en paksın
Güneş'ten daha sıcak, Ay'dan daha parlaksın
Sen karanlıklarımda hep yanaımda olan bir meşalesin
Çünkü sen annesin

Sen geceleri üzerimdeki yorgan gibi
Daima kusurlarımı örten
Sıkıntılı anlarımda bir melek gibi
İmdadıma yetişensin
Dualarında hiç unutmaz
Hep tesbih tesbih dilinden, yüreğinden
İyilikler diler, iyilikler zikredersin
Çünkü sen annesin

Sen vefalı, cefalı, fedekarsın
Almaz hep verirsin
İncitmekten korkar telaşlanırsın
Ağladığımda ağlar, güldüğümde gülersin
Çünkü sen annesin

Sen uçsuz bucaksız feza
Erişilmeyen yıldızlar
Sonsuz kainatsın
Sen yaratılan en kutsal varlıksın
Teksin
Çünkü sen annesin

Cennet senin ayaklarının altında
Sen cennetten de yücesin
Çünkü sen annesin
Annemsin.