başka bir dehlize açılıyor kapılar
kendinden ürküyor toprak
bu sokaklar
bu insan
bu coğrafya
akla ziyan bir hal bu!
yüzünü okşuyorum çocuk
elimi yakıyor gözyaşların
biliyoruz artık
senin kaderin ağıt
dur bir soluklanayım:
göğsümdeki atmaca pençesi
öyküsünü yitirmiş
hançer izlerinden dirilen
bir ejderha yeniden
kükresen ne fayda
sussan ne
merhem
nerede!
ne çok tekerrürdü tarih
sen anlat
çiçeği burnunda safiyetinle
kimdir darağacına çekilen
kimdir başa taç edilen
gölgeler
inine çekiliyor sessiz
dilimiz bir vedadır yine
(01 Mart 2009)
('Şikâyetname', Hayal Yay. Temmuz 2010, Sayfa 110)
Kayıt Tarihi : 2.3.2009 10:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Nasıl bir dünya arzuluyorsunuz? ” – Sait Faik Benim umudum artık çocuk safiyetinde ve insanın masumiyete geri dönüşünde. Gün geliyor; bütün zarları atmışız, bütün kozları harcamışız gibi hissediyorum. Sonra dönüp çocuğa sarılıyorum yine. Yitirdiğimiz düşleri ve öyküleri onda arıyorum. “Yaz! “ diyor içimdeki ses. Yazıyorum... “Bir”den çok, “birçok” olmak için; çokluktan kuvvet bulup bu gücü çocuklarıma aşılayabilmek için… Not: Yukarıdaki soruyu soran Sur’a yazılmıştır…
![Naime Erlaçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/02/sen-anlat-cocuk.jpg)
Tebrikler...
Gönlünüz şen, doğum gününüz kutlu olsun.
muhteşem güzel bir şiir okudum..
elbet değiştireceğiz bu yazgıyı.. döndüreceğiz..
kalbimin en sancılı yerinden...
hep yeniden...yeniden...
sussan ne
merhem
nerede!
kutlarım,şiiri ve şiiri yazan güzel yüreği.saygılar
Değilse;
Tekerrürden ibaret bir yoksunmayım..
tebrik ve takdirlerimle
TÜM YORUMLAR (6)