Sen Anla Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Denizler mavi, ormanlar yeşilse, dağlar da ister renkleri, yazı ayrı baharı ayrı kışı ayrı, şarkılara türkülere yol olur bu renkler, yoksa gökyüzünde parlayan güneş midir? Dünyamızı aydınlatan! Ben aşk yorgunuyum rüzgârlar yapraklarımı döktü, karlar üşüttü, yalnızlığın Everest’in boyunu geçtiği günlerdeyim.

Umutlarım, ilk bakışım, bahar kokum, aşk şarkım, nerdesin, dudağında hangi türküler var, mehtabın güzelliğine bakar durur musun? Seni hilesiz sevdim, anlamlı ve duygulu sevdim, yüreğime dökülen her damla kanda bir çiçek açar ve acılarla tomurcuklanır hayallerim.

Yitirdiğim sesin, boynu büküklüğüm, iklimsizliğini yaşadığım şehirler. Hüzün akan gözlerime bakabilseydin, yalnızlık ve senle dolu bir yaşamı görebilirdin. Çıkarsız sevdiğim güzel, bir tek seni sevdim.

Yollarda yeller serin eser, ela gözlerinde uçan güvercinler üşür mü şimdi? Sevdamız tek kaldı ya, hani baharı içime gömdüm ya, türkülerim sevgilisiz ya, sen yüreğime kor oldun ya, heveslerim buz tuttu ve yüreğim yüreğinde kaldı ya, bildiğin gibi.

Bu gözlerin suları çekilirse bir gün, bir kürek toprak sende at ne olur. Kuşlardan önce gidersem bu kentlerden, acılarımda seni bir gün mutlaka bulur. Yokluğum ölüm değil elbette, ama ölüme doğan bir gün be gülüm.

Unutamadığım, yar diye kollarıma aldığım, gecelerin gizinde kaybolan isyanlarım, beyaz badanalı duvarlara sıvadığımız günler, doyamadığım hazzım, içimdeki yangınlarım ve içime çektiğim kokularınla, içim doldu gülüm, içim doldu. Sevdamın lale devri, aradığım Leyla’m, yiğitliğimin türküsü, deryalarımın pınarı, olmadığın günlerimde yaşamak ve sen anla işte.