Hiç sebep yokken düştün aklıma.
Alakasız şeyler hatırladım sonra.
Çocuk ellerimle topladığım mor menekşeler belirdi gözümün önünde.
Olur olmadık yerde kokun geldi burnuma.
Utangaç gözlerin çıktı birden karşıma, beni sevmediğini hatırladım sustum karşında.
Gece oldu uykulu gözlerime güldün, kırmızı gelincikler doldu dudaklarından tarlalara.
Bembeyaz dişlerinden melekler döküldü zifiri karanlığa.
Sen gülünce aydınlandı odam, güneşin yüzünü unutturdu gülüşün bana.
Gecem gündüz oldu, gündüzüm gece bana.
Yastığa başımı koydum, ellerin dokundu yüzüme.
Her parmağını ayrı ayrı hissettim yanağımda.
Uzaklaşma benden, çekme ellerini diye yalvardım içimden.
Anlamadın beni, sesimi duyuramadım sana.
Kullanmaktan çekindiğim kelimeler var benim.
Çaktırmıyorum aslında ama acemiyim ben sevdalara.
Özledim diyemem de, uzun uzun yazarım.
Sen anla...
Kayıt Tarihi : 30.12.2012 21:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
