Hep büyütmek isterler bizi,
çocuk kalmak istediğimizde.
Yalanlar söylerler yüzümüze.
Onlar, çocuk olmakla suçlarlar bizi büyüdüğümüzde.
Onlar ki; bir tek mutlulukları yok yaşamak için.
Sürekli büyümek gerektiğini düşünürler.
Sen aldırma o koca adamlara!
Savur saçlarını rüzgâra!
Bırak kendiliğinden sönsün hayat,
parmaklarından fırlattığın sigara izmariti gibi.
Yeter ki ölmek için yıpratma bu kadar kendini...
Kayıt Tarihi : 6.2.2014 12:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!